Maurice Ramaekers

Na jarenlang te hebben gewerkt voor het programma van Peter R. de Vries was het tijd om zijn vleugels uit te slaan in het medialandschap. “Ik wilde meer, mijn creativiteit nog meer prikkelen en nieuwe dingen leren. Vanaf 2010 ben ik als freelance regisseur aan de slag gegaan. En ik moet zeggen…dat was een goede beslissing. De afgelopen jaren heb ik zoveel mooie en unieke programma’s mogen maken. Ik heb echt de beste baan ter wereld en ik ben nog lang niet klaar”.

Maurice Ramaekers
“Ik kom uit een mooi dorp in Brabant, Halsteren. Vroeger keken we tv en dan zagen wel allemaal mensen waarvan wij dachten: die ontmoeten wij nou nooit in ons leven. Dat vonden we best bijzonder allemaal. Ik had toen nooit gedacht dat ik dat ik nu, jaren later, midden in die mediawereld woon en werk. Dat ik nu programma’s mag maken met mensen waar ik naar opkeek is echt te gek. Het was helemaal niet mijn idee om te gaan werken in de media. Ik ben in Utrecht gaan studeren, de lerarenopleiding. Inmiddels gaf ik zelfs al les als aardrijkskundeleraar toen mijn vriendin een advertentie zag in de krant. Ze zochten mensen bij de nieuwe zender van John de Mol, Sport7. Ik heb gesolliciteerd en ben aangenomen als beeldbandredacteur. En zo is het balletje gaan rollen”.

Programmamaker
“Ik ben programmamaker in hart en nieren. Ik ben opgeleid als regisseur en bedien mezelf ook wel van bepaalde technieken die bij een regisseur horen. Maar ik noem mijzelf echt programmamaker. Die transitie ging eigenlijk heel natuurlijk. Ik merkte dat ik als regisseur vooral met de vorm bezig was, met het plaatje. Maar op een gegeven moment voelde ik ook dat ik inhoudelijk mee wilde denken. Ik vind het belangrijk dat een programma zowel beeldtechnisch als inhoudelijk klopt! Het werk is ook veel interessanter als je niet alleen kijkt naar hoe iemand op camera overkomt, maar ook dat het inhoudelijk klopt wat iemand zegt. Je bent tenslotte verhalen aan het maken en dat is het leukste wat er is”.

Peter R. de Vries
Maurice ging met veel plezier aan de slag bij Sport7. Het werken in de media beviel hem goed. Helaas zat Nederland nog niet te wachten op een sportzender en werd de stekker eruit getrokken.

“Uiteindelijk heeft John de Mol een aantal van ons in dienst genomen bij John de Mol Produkties. Via enkele stages ben ik uiteindelijk bij het programma van Peter R. de Vries terechtgekomen. Mijn eerst echte baan! In eerste instantie begon ik als beeldbandredacteur. Alle beelden bijhouden, rubriceren en opslaan. Door dat te doen leerde ik heel goed welke shots geschikt waren en welke niet. Ik kreeg steeds meer kansen en ontwikkelde mezelf snel. Na 2 jaar was ik al junior regisseur. Toen ik na 6 jaar wegging bij het programma had ik zoveel gedaan en geleerd. Van verborgen camera acties tot reconstructies, van reportages tot confrontaties. Ik was toe aan iets nieuws, andere genres, want ik wilde mijn creativiteit een nieuwe impuls geven. Het mooiste wat ik in de tijd geleerd heb is echter de aandacht die je voor je team moet hebben. Peter was daar echt een meester in. Hij stond altijd achter zijn mensen, belde ze persoonlijk op na iedere uitzending om ze te bedanken voor hun inzet. Hij liet nooit iemand vallen en iedereen mocht en kon vrijuit spreken. Die manier van samenwerken met een team, die hanteer ik ook nog steeds. Je maakt een programma altijd samen en iedereen kan en moet daaraan bij kunnen dragen. Ik kan wel zeggen dat hij een echte inspiratiebron voor me is geweest en altijd zal blijven”.

Genres
“Tot 2010 ben ik in dienst geweest bij Endemol. Daarna ben ik als freelancer aan de slag gegaan. Het idee was simpel, ik wilde alles gaan doen wat ik leuk vond. Tot nu toe heb het geluk gehad dat ik in alle genres die mij aanspreken, mijn werk heb mogen doen. Eerst natuurlijk heel veel in de crime hoek, ik kan het bijna een specialisme noemen. Daarna ben ik woonprogramma’s gaan maken. Voor je het weet word je weer voor het volgende woonprogramma gevraagd. Ik merkte wel dat als je eenmaal ik een hokje past, je ook vaak nieuwe opdrachten krijgt binnen dat genre. Maar hokjes passen niet in mijn denkwijze. Het is in mijn ogen belangrijk om je te ontworstelen aan die vaste genres. Je moet dingen doen die ook buiten je comfortzone vallen, genres die net even buiten je ervaring vallen. Zo werd ik ook gevraagd om het Junior Songfestival te maken. Echt iets wat ik nog nooit had gedaan. Maar nee zeggen, das niet mijn ding. Dus ben ik dat gaan doen en dat was echt een te gekke ervaring. En ook reizen heeft mij altijd getrokken en zo stond ik ineens in Afrika, een programma te maken voor een goed doel. En zo begint het balletje dan weer te rollen en werd ik steeds meer voor programma’s gevraagd die veelal in het buitenland werden opgenomen. Al die verschillende genres hebben mij de afgelopen jaren zoveel ervaring opgeleverd. En dat komt nu uitstekend van pas”.

Dagje Maurice
Geen dag is hetzelfde voor Maurice. Al zijn de werkzaamheden wel duidelijk op te splitsen. Soms sta je met een mega crew op locatie en soms ben je alleen op pad met een cameraman. De werkdagen zijn heel divers en de dynamiek is altijd anders. Ongeveer 50% van Maurice zijn werkzaamheden zijn voor de publieke omroep en de andere 50% voor de commerciële omroepen.  

“Grofweg bestaan mijn dagen uit 2 zaken. Of ik ben op draaidag, of ik monteer. Ik denk dat de verhouding zo ongeveer 60/40 is. Het golft wel een beetje op en neer, afhankelijk van de opdrachten. Soms word ik echt ingehuurd als regisseur en daarna gooi ik het werk over de schutting. Dat is vaak puur een budgettaire kwestie. Maar als ik bijvoorbeeld wel het hele post-productie proces begeleid is het weer andersom. Dan heb ik bijvoorbeeld 6 draaidagen en 15 montagedagen. Ik ben net klaar met een programma voor AVROTROS, De Wereld van Morgen. Over innovatie en duurzaamheid. Voor dat programma heb ik met een team het hele traject doorgelopen. Voorbereiding, redactie, draaien en postproductie. Uiteindelijk wil ik altijd het maximale uit een dag halen. Dus vroeg op, even afspreken met de crew, even bijkletsen, de gear ophalen en aan de slag. We werken altijd volgens een strak draaiboek, want je moet altijd op het budget letten. Een uur langer doorgaan betekent ook vaak voor 10 man extra betalen. Dus een strakke regie is belangrijk. En als het een goede dag is… dan hebben we ook heel veel gelachen”.

Trots
“Oh man, daar moet ik echt over nadenken. Meestal denk ik achteraf dan… oh die ben ik nog vergeten. Waar ik heel trots op ben is bijvoorbeeld een project waar ik net klaar mee ben. Five Days Inside voor RTL5. Daarvoor mocht ik een aantal dagen op een booreiland verblijven. Heel bijzonder om daar te mogen zijn en de verhalen uit de mensen te trekken die daar werken. Een ander programma waar ik heel trots op ben is Nederland Staat Op Tegen Kanker. Dat heb ik mogen maken voor het KWF. We hebben portretten gemaakt van mensen die kanker hebben en mensen die kanker overwonnen. Een hele emotionele klus waar ik met veel liefde aan gewerkt heb. Paradijsvoetballers is ook een programma waar ik een super ervaring heb gehad. Ik ging naar Thailand om 2 Nederlandse profvoetballers te interviewen die daar spelen. Echt te gek. Zelf voelde ik mij ook een beetje een paradijsvogel. Want hé, even naar Thailand, lekker eten, langs de lijn staan bij een wedstrijd. Het kan niet veel beter. En De Wereld Rond met 80-jarigen! Dat was ook een mooie ervaring. We gingen op pad met een hele crew maar ook met al die 80-jarigen. Die mensen gaan op een trip om hun wensen vervuld te zien worden. Dit soort programma’s zijn echt parels om te maken. Feelgood TV, absoluut”.

Toekomst
Maurice zijn bucketlist is al redelijk compleet. Natuurlijk is er altijd ruimte voor nieuwe dingen en nieuwe programma’s. Maar tot nu toe zijn veel van zijn ambities al ingevuld.

“Ja natuurlijk zou ik wel een portret van Obama willen maken. Maar ja, ik heb al zoveel mooie dingen gemaakt. Maar als ik echt mocht kiezen…dan zou ik wel met topsporters over de wereld willen reizen. Reportages maken over hun leven. Of een reisprogramma, zoals Floortje naar het einde van de Wereld. Dat soort programma’s zijn natuurlijk te gek om te maken. Het moet in ieder geval inhoud hebben en een mooie achtergrond. Ik denk dat reportages maken hoog op mijn lijstje staan voor de toekomst. Lekker op pad met een kleine crew en mooie verhalen maken. Weet je, ik leef een jongensdroom en die is nog lang niet voorbij. Ik moet alleen oppassen dat ik niet de binding verlies met de doelgroep. Ik ben ook niet meer de jongste, dus het is belangrijk altijd te blijven leren. Op een draaidag leer ik altijd wel wat nieuws. Doe ik dat niet? Dan ben ik niet goed bezig. Want stilstand is nou eenmaal achteruitgang. Je moet altijd blijven leren, dat houdt je jong en scherp”.

Hilversum
“Mijn toekomst ligt in ieder geval in Hilversum. Ik vind het toch wel fijn dat deze plek levendig is, er is altijd wel iets te doen of te beleven. In dat Brabants dorp zou ik nu lastiger kunnen aarden. Er is een reden dat ik hierheen ben verhuisd. Ook omdat ik gewoon dichter bij het vuur zit hier in Hilversum. Dicht bij de omroepen en de mediamakers. Ik kan me niet voorstellen dat ik mijn werk, zoals ik het nu doe, op zo’n grote afstand van Hilversum kan doen. Hilversum is zo lekker centraal. En ook de mensen met wie ik werk, die wonen allemaal in de omgeving. Dat maakt het de ultieme plek voor mij. Het is toch een beetje de Eredivisie van de media hier in Hilversum. Ik heb het geluk om voor de grote programma’s gevraagd te worden en zolang ik dit werk kan blijven doen, blijf ik lekker in Hilversum wonen en werken. Het Mediapark heeft een fantastische infrastructuur voor mediamakers. De stad zelf, of in mijn ogen het dorp, staat daar los van. En als het aan mij ligt blijft dat ook zo. Laat het dorp het dorp blijven en laat het Mediapark zichzelf lekker ontwikkelen. Maar stop met het proberen te verbinden van die twee. Dat hoeft in mijn ogen gewoon niet. Het kan prima naast elkaar bestaan. Wat wel echt een goede stap is zijn de Mediaopleidingen die nu op het Mediapark worden aangeboden. Dat geeft echt een impuls voor de toekomst. Het Mediapark zelf en de media als sector kunnen zich alleen maar blijven ontwikkelen als de jeugd mee doet”.

Makers wijsheid
“Blijf leren! Dat is toch het leukste wat er is? Zoals ik al eerder zei, iedere nieuwe draaidag geeft mij weer nieuwe inzichten. Als ik zelf iets niet snap of kan, ga ik mijzelf erin verdiepen. Dingen uitproberen, onder de knie krijgen. Ik bedoel niet dat je continue een nieuwe opleiding of cursus moet volgen, maar dat je gewoon altijd moet openstaan voor nieuwe dingen en jezelf continue moet blijven ontwikkelen”.