Aldith

Van radiomaker die nooit op de buis wilde komen werd Aldith Hunkar presentatrice van het Jeugdjournaal. Daarna volgde ook nog het ‘grote journaal’. Tegenwoordig is ze Global Freestyle Multimedia journalist en kiest ze vooral onderwerpen die haar raken. “Dat houdt in dat ik het doe…zoals ik het wil. Misschien niet helemaal volgens de journalistieke regels want er zit altijd een ‘Aldith touch’ in.

Hilversum is voor mij…

Stel jezelf eens voor!

Ik ben Aldith Hunkar. Ik ben Global Freestyle Multimedia Journalist. Maar dat weten de meeste mensen nog niet. Waar de meeste mensen mij van kennen zijn mijn jaren bij de NOS. Natuurlijk van het Jeugdjournaal én daarna het grote journaal.

Het journaal

Ik wilde als kind altijd op de radio. Radio maken. En dat is ook gelukt. Op een gegeven moment ging Marga van Praag weg bij het Jeugdjournaal. Via via kwamen ze bij mij terecht. Ik was zeer vereerd maar ik wilde niet op de buis. Na een paar dagen belde ze nog een keer. Of ik toch niet gewoon een screentest wilde doen. Zo ging ik er ook heen, zonder verwachtingen. Eigenlijk ging dat heel goed…en vond ik het eigenlijk ook wel een uitdaging. Het presenteren ging me ook best gemakkelijk af. Uiteindelijk heb ik toen ja gezegd. Zo kwam ik dus bij het Jeugdjournaal en later ook bij het grote journaal.

En nu…Global Freestyle Multimedia Journalist

Ja, Freestyle! Dat houdt in dat ik het doe…zoals ik het wil. Misschien niet helemaal volgens de journalistieke regels want er zit altijd een ‘Aldith touch’ in. Net iets persoonlijker dan een reguliere journalist verslag zou doen. Ik zit altijd erg ‘in’ mijn onderwerp. Bijvoorbeeld waarom ik het onderwerp belangrijk vindt. Een baas zit niet altijd te wachten hoe de journalist ‘in’ een onderwerp zit. Met name mijn gevoel, verbazing, verwondering maar ook boosheid. Dat mag van mij allemaal in beeld. Het is niet persé mijn mening, maar meer dat mijn reactie op een onderwerp er ook ‘mag’ zijn.

Welke onderwerpen dan?

Meestal toch wel onderwerpen die niet zo snel de media halen. Maar die er wel zijn en ook van belang zijn. De laatste reportage die ik gemaakt hebt was in Jamaica. Die ging over hoe mensen, in de zoektocht naar liefde, altijd hun partner 2 à 3 tintjes lichter kiezen. Zodat kun kinderen ook lichter worden. Hoe lichter…hoe beter. Mensen zijn in het verleden gevormd door dat zwart-wit denken en dat dendert nu  nog steeds door, ook in de liefde! Maar goed, mijn docu’s kunnen over van alles gaan. Het meest avontuurlijke vind ik om gewoon op reis te gaan en daar, op straat, verhalen te halen. Dat is het leuke van freestyle werken. Ik raak in gesprek met mensen en een uur later hebben we hele andere zaken besproken. Dat is gaaf. Want dan zie je gewoon dat mensen over de hele wereld eigenlijk gewoon hetzelfde zijn. Met dezelfde wensen, zorgen en dromen. Dat is wat ik wil laten zien! En dat maakt mij heel gelukkig. Mijn eigen pad volgen.

Hoe ben je in Hilversum terechtgekomen?

Ik woon inmiddels alweer 22 jaar in Hilversum. Dat is eigenlijk best uniek. Want ik ben niet zo honkvast. Hilversum heeft voor mij alleen maar voordelen. Ik reis door het hele land en Hilversum ligt natuurlijk lekker centraal. Maar vergeet ook de bossen niet, het water, de hei en de mooie huizen. Daar kan ik ook echt van genieten. Soms wandel ik gewoon lekker door andere buurten, om mooie huizen te kijken. Zelf woon ik in het centrum. Hier heb ik alles om de hoek en kan overal te voet naartoe. Dat vind ik erg fijn.

Typisch Hilversums

Hmmm, lastig. Wat ik bijvoorbeeld wel vind van Hilversum is dat de mensen niet echt warm zijn. Misschien is dat wel meer typisch Gooisch of West Nederlands. Het is mooi weer, we lopen op straat en we lopen langs elkaar. Goedendag zeggen of gewoon een woord van erkenning, dat mist wat mij betreft in Hilversum. Vroeger was dat toch wel anders, vriendelijker. Intermenselijk contact kan toch wel echt beter, in héél Nederland. We zijn een beetje stug…en zuur.

Zuur?

Ja, we zijn wel echt een beetje zuur in Nederland. Zoals laatst nog met Sifan Hassan, de atlete. Die wint 2 gouden WK medailles en waar gaat het over in de media? Of ze wel eerlijk heeft gewonnen. Daar kan ik dan echt woedend om worden. Dat is zo jammer. We wonen in een van de mooiste landen van de wereld. Wees eens wat positiever allemaal!

Wat doe je nog meer naast je freestyle werk?

Weet je, dat freestyle werk is superleuk. Maar daar kan ik niet van eten. Mijn voornaamste werk is het zijn van dagvoorzitter, debatleider of gespreksleider. Daarnaast verzorg ik ook media-, presentatie- en communicatietrainingen op maat. Daar verdien ik mijn boterham mee. En ook dat doe ik freestyle. Daarnaast kan ik heerlijk mijn gang gaan met mijn eigen docu’s. Die zend ik dan lekker uit via mijn eigen YouTube-kanaal. Ik bepaal wat ik wil maken en ik zend het uit! Daarnaast heb ik ontdekt…dat ik best een creatief iemand ben. Alleen heb ik er wel een computer bij nodig.

Creatief

Ja, ik maak digitale kunst. Ook freestyle. Ik bewerk foto’s, maar ik maak ook flyers voor mijn eigen producties, of uitnodigingen voor mensen die mij dat vragen. Een beetje design-achtig, maar wel heel leuk. Ik hoor inmiddels al dat ik een eigen stijl heb. Ze zeggen dat je precies kunt zien welke kunstwerken van mij zijn.

Altijd nog willen doen

Eigenlijk ben ik heel tevreden met wat ik doe en heb gedaan. Ik hoef niet te skydiven of bungeejumpen. Ik vind het gewoon leuk om te kijken wat er in mij zit en wat ik er mee kan. Eigenlijk ontdek ik iedere keer weer iets nieuws in mijzelf. Ik vind mezelf gewoon steeds opnieuw uit. Maar oké, ik heb het ooit geroepen, en toen viel heel Nederland over mij heen, maar ik zeg het nu lekker toch weer. Ik zou wel een programma willen maken waarin het gaat over dingen die goed gaan, over successen. Een beetje naar het model van Oprah. Het kan over van alles gaan maar niet over ellende en boze mensen. Ik denk dat Nederland dat wel kan gebruiken, een beetje positiviteit!

Positief in Hilversum

Ja, Het Raadhuis bijvoorbeeld, het gemeentehuis dus. Ik ben een echte Dudok fan. Ik weet niet waarom, maar hoe het daar staat, met het water erbij, dat geeft mij een goed gevoel. En natuurlijk de zendmasten. Altijd als ik die weer boven Hilversum zie uitsteken denk ik, ik ben weer thuis. Maar ook het Media Park. Daar heb ik jaren gewerkt en dat vond ik zo gaaf, iedere dag weer. Ook het Museum Hilversum, op de Kerkbrink, is een mooie en fijne plek. Daar ben ik jaren lang langsgelopen, zonder te weten wat ze daar doen. Maar dat is eigenlijk een ontzettend leuk museum. Ook dat pleintje ervoor, ik ben dol op pleintjes. Er mogen van mij wel meer pleintjes zijn in Hilversum. Waar we als mensen samen kunnen komen.

Hilversum in één woord of zin

Hilversum… het midden van het midden! Gewoon hartstikke centraal maar ook in de kern van Nederland.